μια μέρα εισήχθη ο Γέροντα στον «Ευαγγελισμό» με πολύ δυνατούς πόνους, και διαπιστώθηκε ότι οφείλονταν σε ειλεό. Ήταν δύσκολη η απόφαση να γίνει επέμβαση, γιατί
βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία και επί πλέον είχε περάσει πολλές ασθένειες, όμως ήταν αναγκαίο. Έτσι, αυτή αποφασίστηκε για την άλλη μέρα.


Τη νύχτα ωστόσο εμφανίστηκε ο Άγιος Νεκτάριος, έκανε έτσι με το χέρι και τον άνοιξε, του τράβηξε το έντερο σε μια μεγάλη απόσταση, το καθάρισε και το άφησε να επανέλθει
στη θέση του. Ένα πνευματικό του παιδί, που τον διακονούσε εκείνες τις δύσκολες ώρες, περιγράφει με λεπτομέρειες τα γεγονότα πρώτα της ταλαιπωρίας και μετά της ίασης
του Γέροντα, όμως αυτός δεν έβλεπε τον Άγιο και τον τρόπο που εκείνος έδρασε.

Τη θεραπεία του Γέροντα τη γνωρίζουμε κι από το στόμα του ίδιου, όπως την περιέγραψε στη Γερόντισσα και σε άλλους, με μία αφήγηση που θυμίζει παραμύθι:

- Παρθενία, ήλθε ο Άγιος Νεκτάριος, με άνοιξε και το είδα: έλυσε τους κόμπους στο έντερο, το έβαλε πάλι στην κοιλιά μου και μου είπε: «Έλα Αμβρόσιε, να δεις για ποιανού το
χατίρι ήρθα εγώ σήμερα εδώ». Και με ανέβασε ψηλά και είδα τα παιδιά μου να προσεύχονται. Δεν μπορείς να φανταστείς, Παρθενία, πόσοι!