Ακόμα και όταν ο Πέτρος ξυπνώντας από τον λήθαργο έτρεξε κοντά του ,η εξωστρέφεια δεν τον εγκατέλειψε και ο Χριστός τον ονόμασε ολιγόπιστο τετάρτη δε φυλακή της νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμα εστί, και από του φόβου έκραξαν. ΜΤΘ.ΙΔ ΄25,26
Το ίδιο συμβαίνει και με μας και εμείς όταν είμαστε στο λιμάνι δηλαδή σε μια ήρεμη οικογενειακή ζωή. Αρκετά χρήματα ,υγεία, ανέσεις, δηλ χωρίς προβλήματα επιβιώσεως, χαλαρώνουμε την ζωή της εκκλησίας: νηστεία, προσευχή, εκκλησιασμό της Κυριακής, περιφρονούμε τον Λόγο Θεού , γινόμαστε εξωστρεφείς και θέλοντας να ζήσουμε την ζωή μας (γλέντια, πάρτι, γενέθλια, Γάμους, βαφτίσια, συνεστιάσεις τα Σαββατόβραδα) Δηλ. να ((γλεντήσουμε)) τη ζωή μας .
Δηλ. Να ξεσαλώσουμε στη ζωή μας . Ξεχνάμε σιγά σιγά και ψυχή, και Χριστό και εκκλησία και νηστείες και προσευχή και μυστηριακή ζωή. Αρχίζουμε να αφαιρούμε τις κολόνες που στήριζαν την κατ΄ οίκον εκκλησίαν.


ΔΗΛΑΔΗ

1. Κόβουμε την κολόνα της νηστείας.
2. Κόβουμε την κολόνα του Σαββατόβραδου ξεφαντώνοντας μέχρι πρωίας και χάνοντας την λειτουργία της Κυριακής. Κι ’ ο χορός καλά κρατεί.(μέχρι πότε;). Στο Χριστό βέβαια ανάβουμε το κεράκι μας (όπως και στους πεθαμένους). Αλλά ο Χριστός είναι ζωντανός και δεν έχει ανάγκη να καεί το κερί μέχρι τέλους, γιατί το κερί πού ανάβουμε στο Χριστό είναι αναστάσιμο και η ανάσταση δεν έχει τέλος.

Αλλά ξαφνικά έρχεται η τρικυμία: αρρώστια, ατύχημα, οικονομικά προβλήματα… τότε τα χάνουμε και η εξωστρέφεια γίνεται ολιγοπιστία. Και τρέχουμε στους πάντες γύρω μας, εκτός από Τον Χριστό που είναι μέσα μας .

Στους γιατρούς, στους μαιευτήρες, στους ψυχολόγους, στους καρδιολόγους, στους μάγους, στα ξόρκια φυσικά θα πάμε και στην επιστήμη αλλά διά του Χριστού τους καρδιολόγους αλλά χριστιανούς καρδιολόγους, μαιευτήρας αλλά χριστιανούς διαιτολόγους, ψυχολόγους, ψυχιάτρους .
Αλλά και (εδώ προσέξτε)… την τελευταία λέξη θα την έχει πάλι ο Χριστός πού είναι ο Μόνος πού μπορεί να μας σώσει και αυτό το δηλώνουν όλοι οι γιατροί του κόσμου όταν δουν τα σκούρα.
Στη ζωή ο κάθε άνθρωπος θα συναντήσει και Λιμάνια: ήρεμες και ευτυχισμένες αυγές και ηλιοβασιλέματα και τρικυμίες Αφού, όπως λέει ο λαϊκός ποιητής

Είν΄ η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη.
Και αλλοίμονο σε κείνο τον χριστιανό που δεν έχει Χριστό…(δις)
ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ,
για ολόκληρη την αιωνιότητα ανεπανόρθωτα.


ΑΜΗΝ


π. Νικόλαος Φαναριώτης - Ιερός Ναός Οσίου Λουκά Πατρών