Η δειλία είναι πάθος ψυχής ασθενούς υπό φόβου συνεχομένης· είναι μικροψυχία, ατολμία, έλλειψις πολεμικού θάρρους, αστάθεια ψυχής ατάκτως κινουμένης εκ των φοβερών δεινών.

 Η δειλία είναι λιποψυχία επί προσδοκία κινδύνου, αγυμνασία προς αγώνες, απουσία ηθικής παρρησίας, έλλειψις ηθικού σθένους, αδυναμία φρονήματος, ενδοτικότης πρός τα φαύλα.

 Η δειλία δουλεί τόν ελεύθερον, καθιστά τόν υπ' αυτής κρατηθέντα τής πατρίδος προδότην, ωθεί είς αδοξίαν καί είς ατιμίαν, πείθει καταφρονείν τών νόμων τής πατρίδος, κινεί είς λιποταξίαν.

 Ο δειλός είναι άνανδρος, ποταπός, ουτιδανός, χαμερπής, ευτελής, δούλος, φιλόψυχος, εγωιστής, φίλαυτος. Ὁ δειλὸς εἶναι τὸ ἄγος τῆς πατρίδος αὐτοῦ.

 Ο δειλός τίθεται τήν εαυτού σωτηρίαν καί απαλλαγήν εκ τών κινδύνων υπεράνω πάντων καί αυτής τής δόξης καί τής ελευθερίας τής πατρίδος του.