Ο Άγιος Νεκτάριος είναι θαυμαστώς συνδεδεμένος με την ημερομηνία της 15ης Ιανουαρίου.

Είναι σημαίνουσα η ημερομηνία αυτή για την επί της γης βιωτή του Αγίου Νεκταρίου.


Κατ’ αυτήν, εν πρώτοις, στις 15 Ιανουαρίου 1847, δέχθηκε στην γενέτειρά του, την Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης, το ιερό μυστήριο της βάπτισης, και έλαβε το όνομα «Αναστάσιος», όνομα του θείου του, μόλις τρεισήμισι μήνες από τη γέννησή του, που είχε λάβει χώρα την 1 Οκτωβρίου 1846, στην ίδια πόλη.


Ίδια ημερομηνία, στις 15 Ιανουαρίου 1877, στην ώριμη ηλικία των 30 ετών, δυο μήνες μετά την κουρά του, «ο Λάζαρος Δ. Κεφαλάς, Μοναχός εκ Σηλυβρίας Θράκης» (όπως σημειώνει ιδίαις χερσίν στον Κώδικα του μοναστηριού Νέας Μονής Χίου) χειροτονείται διάκονος με το όνομα Νεκτάριος, στον Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Μηνά, Βίκτωρος & Βικεντίου της πόλης της Χίου, από τον επιχώριο Μητροπολίτη Γρηγόριο.


Ενταύθα, αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Νεκτάριος, αφού επί 7 σχεδόν έτη διετέλεσε διδάσκαλος στο χωρίον Λιθί της Χίου, έχων έντονη την επιθυμία για τον μοναχικό βίο, την μοναχική πολιτεία που «είναι καύχημα της Εκκλησίας του Χριστού» (κατά τον Ισαάκ τον Σύρο), προσέρχεται το έτος 1873 στην ιστορική ως άνω Μονή, όπου μετά τρίχρονη άσκηση ως δοκίμου, κείρεται μοναχός κατά μήνα Νοέμβριο 1876 και ονομάζεται Λάζαρος.


Ω, του παραδόξου θαύματος, ίδια ημερομηνία, στις 15 Ιανουαρίου 1889, ημέρα Κυριακή, χειροτονείται Επίσκοπος ο εψηφισμένος «Μητροπολίτης της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Πενταπόλεως» Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Κεφαλάς.

Η χειροτονία έγινε στην Εκκλησία του Αγίου Νικολάου Καΐρου, από τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο, συλλειτουργούντων αυτώ και των Αρχιεπισκόπων πρώην Κερκύρας Αντωνίου και Σιναίου Πορφυρίου του Α΄.


Στο Μ. Κώδικα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, υπό τον αριθμό 61 και στις σελίδες 394-396, είναι γραμμένα δια χειρός του ίδιου του Πατριάρχη, Σωφρονίου, τόσο το Υπόμνημα Εκλογής όσο και η Πράξη Χειροτονίας, η δε Ομολογία Πίστεως, που έκανε ο Άγιος Νεκτάριος ως εψηφισμένος Μητροπολίτης, λίγο πριν χειροτονηθεί Επίσκοπος, βρίσκεται στο αρχείο της Ιεράς Μονής στην Αίγινα.


Τέλος, ίδια ημερομηνία, στις 15 Ιανουαρίου 1998, επί Πατριάρχου Αλεξανδρείας Πέτρου του Ζ΄, εγένετο η αποκατάσταση του Αγίου και Θεοφόρου Πατρός από την εκδιώξασαν Αυτόν Αλεξανδρινή Εκκλησία, οπότε η περί τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πατριαρχική Σύνοδος «διασκεψάνη, εν φόβω Θεού, και της εικόνος του Αγίου ευρισκομένης εν τη Συνοδική Αιθούση, απεφήνατο δια την αποκατάστασιν της διασαλευθείσης κανονικής τάξεως και εξετήσατο την συγχώρησιν παρά του Αγίου Πατρός ημών Νεκταρίου δια τον διωγμόν και την αδικωτάτην κατ’ αυτού μήνιν, επηρεία του πονηρού».


Είθε, λοιπόν, και αυτήν την ημέρα, όπως και πάσαν ημέραν, να υμνούμε και να τιμούμε με ύμνους και ήχους εξαίσιους, εν Εκκλησίαις και μη, και συγγραφές παντοίες, τον Άγιο του καιρού μας, τον «εν εσχάτοις χρόνοις φανέντα», και οι πρεσβείες του εν Αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως, του Θαυματουργού, να χαρίζουν εις πάντας «ιάσεις παντοδαπάς τοις ευλαβώς κραυγάζουσι» το Άγιον όνομά Του.