Φωτίστηκε διπλᾶ, στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχή. Ἀλλὰ τί νὰ τὸ κάνῃς τὸ αἰσθητὸφῶς, ἂν δὲν ἀναγνωρίσῃς Αὐτὸν ποὺ προσφέρει καὶ τὸ ὑπὲρ αἴσθησιν; ὅταν ἀπὸτὸ σκότος τὸ ἐσώτερον-Θεὸς φυλάξοι-ὁδεύῃς πρὸς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον; Ἂςἔχῃς καὶ χίλια μάτια· ἄχρηστα εἶναι, ὅταν ἡ ψυχή σου δὲν βλέπῃ τὴν ἀλήθεια. Κάποτε τὰ σωματικὰ μάτια θὰ γίνουν χῶμα· ἡ ψυχή μας ὅμως, ἀδελφοί μου, εἶναι αἰώνια. Ἔβλεπαν οἱ φαρισαῖοι, ἀλλὰ τί κέρδισαν; Δὲν ἔβλεπε ὁ τυφλός, ἀλλὰ τί ἔχασε;

Θὰ μπορούσαμε ἀσφαλῶς νὰ ὑποθέσουμε ὅτι ὁ πρώην τυφλὸς κέρδισε κάτι παραπάνω ἀπὸ τὸ φῶς του. Διεῖδε στὴν θεραπεία τῶν ὀφθαλμῶν του ἕνα ἄλλο φῶς, ἕνα μυστικὸ φῶς, ποὺ δὲν εἶχαν τὴν δύναμη νὰ ἐννοήσουν οἱ φαρισαῖοι. Καὶτοὺς ἔβαλε, ὅπως λέμε, τὰ γυαλιά! Μὲ παῤῥησία κήρυξε τὴν θεϊκὴ ἀποστολὴ τοῦΧριστοῦ καὶ εἰσέπραξε ἀπὸ τοὺς πορωμένους τὸν χλευασμό. Αὐτὴ ἦταν ἡ δεύτερηὁμολογία. Ἡ πρώτη ὁμολογία τότε ποιά ἦταν; Θὰ σᾶς πῶ σὲ λίγο. Ἡ τρίτηὁμολογία ἔγινε ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, ὅταν Τὸν προσκύνησε, ἀφοῦ ἔμαθε ἀπὸἘκεῖνον πὼς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Σχολεῖο δὲν πῆγε, γράμματα ἐκ τῶν πραγμάτων δὲν μποροῦσε νὰ μάθῃ, καὶ ὡς διδάσκαλος ὁμίλησε. Ἅπλωνε τὸ χέρι καὶ ζητιάνευε τὸ πρίν, πλάτυνε τὸ στόμα καὶ μοίραζε ἀφειδῶς μετὰ τὴν ἀλήθεια. Σχήματα καὶ χρώματα τοῦ κόσμου ἐκείνη τὴν ὥρα ἄρχισε νὰ βλέπῃ μὲ τὰ μάτια καὶ τὸν ἀσχημάτιστο ἔνιωσε μὲ τὴν καρδιά. Γιατὶ ἦταν σίγουρος πὼς τὸ θαῦμαἔγινε μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ. «Ποῦ ἀκούστηκε ποτὲ ἄνθρωπος νὰ ἀνοίξῃ μάτια τυφλοῦ ἐκ γενετῆς; Ἂν δὲν ἦταν ἐκ Θεοῦ, δὲν θὰ μποροῦσε Αὐτὸς ποὺ μὲθεράπευσε νὰ κάνῃ τίποτα». Λόγια γεμάτα σοφία καὶ βεβαιότητα, μὲ θάῤῥος εἰπωμένα ἀπέναντι στὶς ἀπειλὲς καὶ τὴν ψυχολογικὴ βία τῶν φαρισαίων.

Πηγ'η:imverias