Οι περισσότεροι γύρω μας, αν τους ρωτήσουμε, θα μας πουν ότι ευλαβούνται και αγαπούν το Χριστό και συμφωνούν με τα προστάγματα Του. Το πρόβλημα τους είναι η Εκκλησία.


Ξαναθυμόμαστε αυτή την πραγματικότητα, όταν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο που περιγράφει την πορεία των δύο μαθητών προς τους Εμμαούς. Είναι το Ε΄ Εωθινό και η ατμόσφαιρα του Αναστάσιμη. Ο Αναστημένος Χριστός συμπορεύεται μαζί τους και αυτοί δεν Τον αναγνωρίζουν. Στο τέλος Τον καταλαβαίνουν όταν ευλογεί το ψωμί και το κρασί.


Πλήθος τριγύρω οι άνθρωποι που ζουν μακριά από την Εκκλησία, αφού πάντα οι πιστοί αποτελούσαν μειοψηφία. Στο βάθος αναζητούν τη σωτηρία και τη λύτρωση, δηλαδή τον Χριστό, όπως όλοι. Και όλους τους αγγίζει η θεϊκή Του προσωπικότητα, όλοι διατηρούν γλυκές αναμνήσεις από τον βίο Του, όπως τον θυμούνται από το μάθημα των θρησκευτικών όταν ήταν παιδιά. Σκοντάφτουν όμως στην Εκκλησία και δεν έρχονται κοντύτερα, να Τον γνωρίσουν και να Τον ζήσουν.


Για μεγάλη κατηγορία ανθρώπων η δυσκολία οφείλεται στα σφάλματα της Εκκλησίας, των κληρικών και των πιστών λαϊκών. Κι έχουν δίκιο. Είναι τόσο δύσκολο ο άνθρωπος να παραμερίσει τα κακά παραδείγματα και να στραφεί προς το Θεό. Τελικά ζημιώνονται βέβαια, αφού επιτρέπουν σε άλλα πρόσωπα να μπαίνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και το Θεό.


Υπάρχει όμως, και μια άλλη ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν ενοχλούνται από σκανδαλισμό, αλλά από το ίδιο γεγονός της Εκκλησίας. Νιώθουν άνετα με το Χριστό αλλά δυσκολεύονται από την Εκκλησιαστική οργάνωση. Αναγνωρίζουν τα σφάλματα τους, αλλά δεν φτάνουν στην εξομολόγηση. Διαβάζουν για τον Θεό, αλλά δεν αγωνίζονται για την πνευματική ζωή. Προσεύχονται ίσως, αλλά δεν κοινωνούν. Ο ανθρώπινος εγωισμός παρεμβαίνει και όλα τα αλλοιώνει. Γιατί η Εκκλησία ζητά ταπείνωση, σκύψιμο, μεθοδικό, πνευματικό αγώνα, ώστε ο πιστός να διακρίνει έτσι σιγά-σιγά το πρόσωπο του Χριστού. Άλλωστε ο ίδιος είχε ζητήσει: «Εάν με αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου». Και ο Όσιος Μάρκος συμπληρώνει: «ο Χριστός είναι κρυμμένος μέσα στις εντολές».


Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο Χριστός γνωρίζεται μόνο μέσα στην Εκκλησία, δηλαδή στα Μυστήρια και την πνευματική ζωή. Δεν πλησιάζεται με στοχασμούς και ονειροπολήσεις για τη ζωή Του. Οι δύο μαθητές ήξεραν πολύ περισσότερα για τη ζωή Του και τα λόγια Του απ’ότι γνωρίζουμε εμείς, κι όμως δεν μπόρεσαν να Τον αναγνωρίσουν παρά μόνο «εν τη κλάση του άρτου». Αλλά το ήθελαν πολύ προηγουμένως, το επιθυμούσαν δικαίως, γι’ αυτό έλαβαν ότι ζητούσαν.


Κανείς ειλικρινής αναζητητής τής αλήθειας δεν θα μείνει στην άγνοια του Χριστού. Ας Τον αναζητήσει στην Εκκλησία Του, πλησιάζοντας κατάλληλα πρόσωπα και συμμετέχοντας ταπεινά στα Μυστήρια. Και τότε θα καταλάβει πως Αυτός βρισκόταν πολύ κοντά του. Και πως θέλει πάντα να είναι μαζί του.


Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Χαραλάμπους & Αντωνίου Κρύα Ιτεών Πατρών: