Ὅλα τά πλούτη μας, ἡ δόξα καί οἱ τιμές, δέν εἶναι παρά ἕνα φευγαλέο ὄνειρο, πού τελειώνει μέ τόν θάνατο. Κάνεις δέν παίρνει τίποτε μαζί του στόν ἄλλο κόσμο, οὔτε ἕνα ἔστω ψιχουλάκι ἀπό τό ἐπίγειο συμπόσιο! Εἶναι μακάριος ὅποιος κατανοεῖ πώς ἡ ψυχή εἶναι τό μοναδικό ἀπόκτημα του, τό ὁποίο ἀπό τίποτε δέν φθείρεται, οὔτε καί ἀπ’ αὐτόν τόν θάνατο! Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος σκέπτεται τρεῖς μόνον πραγματικότητες: τόν θάνατο, τήν ψυχή καί τόν Θεό-Κριτή. Ὁ ἀββᾶς Εὐάγριος διδάσκει τά ἑξής: «Κράτα διαρκῶς στό νοῦ σοῦ τόν ἐπικείμενο θάνατό σου καί τήν Κρίση κι ἔτσι θά διαφυλάξεις τήν ψυχή σου ἀπό τήν ἁμαρτία».


Ὅλες οἱ βιοτικές μᾶς μέριμνες σέ τούτη τή ζωή εἶναι σάν ἄσκο­πες φροντίδες γιά ἕνα γεύμα πού πρέπει σύντομα νά διακοπεῖ.Ὁ Ἅγιος Ἠσαΐας ὁ Ἀναχωρητής λέει χαρακτηριστικά: «Ἔχε μπροστά στά μάτια σου τόν θάνατο, κάθε μέρα· συνεχώς νά σκέπτεσαι τό πώς θά χωριστεῖς ἀπό τό σῶμα σου, πώς θά περάσεις ἀπό τήν περιοχή τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους πού θά σέ συναντήσουν στὀν ἀέρα καί πώς θά παρουσιαστεῖς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Προετοιμάσου γιά ἐκείνη τή Φοβερή Ἡμέρα, κατά τήν ὁποία θά σέ βρεῖ ἡ Κρίση τοῦ Θεοῦ, σάν νά τήν βλέπεις ἤδη ἀπό τώρα!».

Κάποια μέρα ἕνας πλούσιος ἔμπορος, ὁ Ἰωάννης, πῆγε στόν Ὅσιο Σαββάτιο τοῦ Σολόφσκι καί τοῦ προσέφερε πλούσια ἐλεημοσύνη. Ὁ Σαββάτιος δέν δέχθηκε νά λάβει τό παραμικρό καί εἶπε στόν δωρεοδότη νά τά μοιράσει ὅλα στούς φτωχούς. Ὁ Ἰωάννης πολύ λυπήθηκε γι᾿ αὐτό καί ὁ Ὅσιος, γιά νά τόν παρηγορήσει καί νά τοῦ ἀποκαλύψει ὀρισμένα πράγματα, τοῦ εἶπε: «Ἰωάννη, παιδί μου, μείνε ἐδώ καί ἀναπαύσου μέχρι αὔριο καί τότε θα δεῖ τή δόξα τοῦ Θεοῦ». Ὁ Ἰωάννης ὑπάκουσε. Τήν ἐπαύριο, πράγματι ὁ Ἰωάννης μπῆκε στό κελλί τοῦ Σαββατίου καί εἴδε τόν γέροντα ὀριστικά ἀναπαυμένο, ἐνώ μιά γλυκειά εὐωδία πλημμύριζε τό κελλί. Αὐτός πού προβλέπει τό τέλος τῆς ζωῆς του, αὐτός δέν μεριμνά γιά τά ἐπίγεια ἀγαθά!
,
(Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.

Πηγή: Ιερός Ναός Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΛΕΞΙΩΤΙΣΣΑ: Πῶς ξεπερνᾶμε τίς βιοτικές μέριμνες; http://panagiaalexiotissa.blogspot.com/2013/12/blog-post_21.html#ixzz2oDOfeqZd