Η χρονολόγηση της ζωής του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι δυσχερέστατο έργο ένεκα ελλείψεως επαρκών και λεπτομερών βιογραφικών πληροφοριών.


Συνδυάζοντας τις βιογραφικές αφηγήσεις των ιερών Ευαγγελίων για την ζωή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τις Ρωμαϊκές και Ιουδαϊκές ιστορικές πηγές θα αποπειραθούμε να προσδιορίσουμε χρονολογικά την ζωή Του.



α Ἡ γέννηση


1. Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε την περίοδο που αυτοκράτορας της Ρώμης (Καίσαρας) ήταν ο Οκτάβιος η Οκταβιανός Αύγουστος (31π.Χ.-14 μ.Χ.) που διέταξε να απογραφεί ο πληθυσμός της αυτοκρατορίας (απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην). Οι απογραφές γινόντουσαν για φορολογικούς και στρατολογικούς λόγους.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς (β 1-2) μας δίδει δύο σημαντικές πληροφορίες α ὅτι η απογραφή διεξήχθη όταν ήταν διοικητής της Συρίας ο Κυρήνιος. ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ο πολιτικός διοικητής της Συρίας, επειδή οι περιοχές που κατοικούσαν οι Εβραίοι τότε υπάγονταν στην ευρύτερη διοικητική περιφέρεια της Συρίας και β ὅτι αυτή ήταν η πρώτη απογραφή, για να μην συγχέεται με την επομένη απογραφή.


Η μελέτη και έρευνα των ιουδαϊκών και ρωμαϊκών ιστορικών πηγών μας βοηθεί να διευκρινήσουμε περαιτέρω ωρισμένα θέματα για να έχουμε ασφαλή συμπεράσματα.


2. Στην Ιουδαία Κυβερνήτης διορισμένος από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα την εποχή της γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ήταν ο Ηρώδης ο Μέγας (37-4 π.Χ.), ο οποίος διέταξε να σφαγούν τα νήπια, όταν πληροφορήθηκε από τους σοφούς της Ανατολής, ότι γεννήθηκε ένας βασιλιάς ώστε ανάμεσα στα σφαγιασθέντα νήπια να είναι και ο Ιησούς Χριστός.


Από τον Ιουδαίο ιστορικό Ιώσηπο γνωρίζουμε πότε πέθανε ο Ηρώδης και μάλιστα ήταν νύκτα που έγινε έκλειψη της σελήνης ορατή στην περιοχή.


Η Αστρονομία μας απαντά ότι εκείνη η έκλειψη της σελήνης έγινε και άρα ο θάνατος του Ηρώδη συνέβη το 754 έτος από κτίσεως Ρώμης που αντιστοιχεί στο 4 π.Χ. Εφ’ όσον ο Ηρώδης διέταξε να σφαγούν τα νήπια από διετούς και κατωτέρω (Ματθαίος β 16) ο Κύριός μας πρέπει να είχε γεννηθεί τουλάχιστον δύο χρόνια πριν πεθάνει ο Ηρώδης. Πριν δηλαδή το 6 π.Χ.


Διαπιστώνεται, ότι όταν τον 6ο μ.Χ. αιώνα ο Αστρονόμος Μοναχός Διονύσιος ο Μικρός, που εναρμόνισε τις αρχαίες χρονολογίες (των Ελλήνων, των Ρωμαίων, των Ιουδαίων, των Αιγυπτίων, των Βαβυλωνίων) με την χριστιανική εποχή έσφαλε στο σημείο αυτό κατά 6 έτη.


Την Εκκλησία όμως δεν ενδιέφερε τόσο ο χρονολογικός προσδιορισμός του γεγονότος της γεννήσεως του Υιού του Θεού, όσο οι πνευματικές συνέπειες.


Γι’ αυτό και δεν διόρθωσε το λάθος, το ανέχθηκε και συνέχισε να αριθμεί τα έτη μ’ αυτό το λανθασμένο υπολογισμό.


Αυτά είναι γνωστά και δεν επηρεάζουν την πίστη μας. Στις ημέρες μας οι διάφορες χριστιανικές κοινότητες ορθόδοξες και μη δεν συνεορτάζουν την γέννηση του Υιού του Θεού.


3. Η εποχή που γεννήθηκε ο Κύριος μας ασφαλώς δεν ήταν βαρύς χειμώνας διότι οι Ποιμένες της περιχώρου της Βηθλεέμ διενυκτέρευαν στο ύπαιθρο και φύλαγαν βάρδιες για τα κοπάδια τους (Λουκά β 8).
Τα χιόνια και η παγωνιά δεν επιτρέπουν διανυκτέρευση στο ύπαιθρο. Την πληροφορία αυτή μας την διέσωσε ο Ευαγγελιστής Λουκάς μαζί με άλλες πληροφορίες που ασφαλώς του τις εμπιστεύθηκε η Μητέρα του Κυρίου μας.


                                                                            * * * * *


β Τό βάπτισμα και η έναρξη του κηρύγματος η του βίου ως δημοσίου ανδρός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.


Από τον Ευαγγελιστή Λουκά αναφέρεται πότε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έλαβε εντολή από τον Θεό να αρχίσει τη δράση του, να κηρύττει και να βαπτίζει (Λουκά γ 2). Ήταν το 15ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα της Ρώμης Τιβερίου (14-37 μ.Χ.). Τότε υπήρξαν και οι εξής πολιτικοί άρχοντες, διοικητές των διάφορων περιοχών:


Επίτροπος της Ιουδαίας ήταν ο Πόντιος Πιλάτος, (26-36 μ.Χ.). Μετά την εκθρόνιση του Αρχελάου (6 μ.Χ.), που διαδέχθηκε τον πατέρα του Ηρώση τον Μεγάλο, η επαρχία της Ιουδαίας περιήλθε στις περιοχές που διοικούσε ο αυτοκράτορας. Επομένως σημειώθηκε διοικητική μεταβολή.


Στις περιοχές που διοικούσε ο αυτοκράτορας διόριζε ο ίδιος τον Επίτροπο. Κυβερνήτης της Γαλιλαίας ήταν ο Ηρώδης ο Αντίπας (υιός του Ηρώδου του Μεγάλου) (4 π.Χ.-40 μ.Χ.), Κυβερνήτης της Ιτουραίας και της Τραχωνίτιδας ο Φίλιππος (υιός και αυτός του Ηρώδου του Μεγάλου και αδελφός του Ηρώδη του Αντίπα) (4 π.Χ.-34 μ.Χ.), Κυβερνήτης της Αβιλινής ο Λυσσανίας.


Ο Ιώσηπος (Ιουδαίος ιστορικός της εποχής) μας πληροφορεί ότι αυτές οι περιοχές απέδιδαν στο αυτοκρατορικό ταμείο από φόρους 700 τάλαντα).


Αυτοί ήσαν πολιτικοί διοικητές. Υπήρχαν και οι θρησκευτικοί ηγέτες οι Αρχιερείς Άννας και Καϊάφας (γαμπρός και πενθερός).


Για το προσδιορισμό αυτού του 15ου έτους οφείλουμε να διερευνήσουμε περαιτέρω το ζήτημα από ποιό έτος αρχίζουμε να μετράμε την βασιλεία του Τιβερίου, όπως μετρούσαν οι Ρωμαίοι από κτίσεως Ρώμης, συναριθμουμένων και των δύο ετών που ήταν συναυτοκράτορας η από τότε που ήταν μονοκράτορας;


                                                                         * * * * *


γ Πόσο διήρκεσε η δημόσια δράση του Κυρίου;


Η απάντηση θεωρείται εύκολη, από το βάπτισμα Του μέχρι την σταύρωσή Του. Αυτή την περίοδο την μετράμε με βάση το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο και συνάγεται, ότι ο Κύριος εόρτασε τρία Πάσχα δύο που πήγε στα Ιεροσόλυμα με τους μαθητές Του α Πάσχα (Ιωάννου β 13-23), β Πάσχα (Ιωάννου στ 1-4) και το τρίτο που συνελήφθηκε και σταυρώθηκε.


* * * * *


δ Πότε πέθανε


Τα Ευαγγέλια μας πληροφορούν ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός πέθανε στις 3 το απόγευμα μιας Παρασκευής που κατά το Ιουδαϊκό Ημερολόγιο ήταν η 14η του μηνός Νισσάν (Ιωάννου ιθ 14), την παραμονή του εορτασμού του Ιουδαϊκού Πάσχα που εορταζόταν την νύκτα της 14ης προς την 15η του μηνός Νισσάν.
Η Αστρονομία προσδιορίζει με τις μεθόδους της ότι το έτος αυτό ήταν το 30 μ.Χ. Σ’ αυτό πληρούνται και όλα τα βιβλικά και ιστορικά δεδομένα.


* * * * *


ε Ἡ ηλικία του Ιησού Χριστού.


Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει, επίσης, ότι όταν ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήγε να βαπτιστεί και μετά το βάπτισμα άρχισε την δημόσια δράση του «ενομίζετο ωσεί ετών τριάκοντα» (Λουκά γ 23).


Ο ηλικιακός αυτός προσδιορισμός έδιδε με προσέγγιση την ηλικία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εκείνη την χρονική στιγμή. Εφαίνετο να είναι τριάντα ετών.


Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει, ότι ο Κύριος όταν επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα για την εορτή της Σκηνοπηγίας προ του τρίτου Πάσχα είχε ένα διάλογο με τους Ιουδαίους, στους οποίους εξηγούσε την θεία και προαιώνια καταγωγή και προέλευση Του.


Ανάμεσα στα άλλα τους είπε, ότι είναι αρχαιότερος από τον Αβραάμ τον πατέρα των Ιουδαίων. Τότε εκείνοι τον ειρωνεύτηκαν και του είπαν «Πεντήκοντα έτη ούπω έχεις και Αβραάμ εώρακας; » (Ιωάννου η 57). Άρα οι σύγχρονοι Του δεν έβλεπαν τον Κύριό μας ως πολύ νεαρό.


                                                    * * * * *


στ Χρονολογικός Πίνακας της ζωής του Ιησού Χριστού.


Στηριζόμενοι στις διασωθείσες μαρτυρίες των βιβλικών και εξωβιβλικών (Ρωμαϊκών και Ιουδαϊκών) πηγών θα διαμορφώσουμε κατωτέρω τον χρονολογικό πίνακα της ζωής του Κυρίου μας για να αποδείξουμε, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ιστορικό πρόσωπο και έδρασε ενταγμένος πλήρως στην εποχή Του με τους πολιτικούς και θρησκευτικούς άρχοντές της και την κατά σάρκα οικογένειά Του.


1. Η γέννηση του Ιησού Χριστού τοποθετείται προ του έτους 748 από κτίσεως Ρώμης που αντιστοιχεί στο έτος 6 π.Χ.


2. Η αρχή της δράσεως του Ιωάννου του Βαπτιστού οπότε προσήλθε και ο Κύριος να βαπτισθεί, τοποθετείται κατά τις αρχές του έτους 28 μ.Χ. (η μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου του 27 μ.Χ.)


3. Το πρώτο (Πάσχα) της δημόσιας ζωής του Ιησού Χριστού ήταν τον Μάρτιο του έτους 28 μ.Χ.


4. Το δεύτερο Πάσχα ήταν τον Μάρτιο - Απρίλιο του έτους 29 μ.Χ.


5. Το τρίτο Πάσχα και ο θάνατος του Ιησού συνέβη την Παρασκευή 14 του μηνός Νισσάν που αντιστοιχεί στις 7 Απριλίου του έτους 30 μ.Χ.

Πηγή: Ι.Ν. Αγίων Χαραλάμπους & Αντωνίου Κρύα Ιτεών Πατρών