Πολλαπλασιάζει τὰ πέντε ψωμιὰ καὶ τὰ δύο ψάρια, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσῃ τὴν σωματική τους πεῖνα· περισσεύουν μάλιστα καὶ δώδεκα γεμάτα κοφίνια.

Ὁ Χριστός μας, ἀγαπητοί μου, εἶναι πλούσιος καὶ πλουσιοπάροχα μοιράζει τὶς εὐλογίες Του. Δὲν εἶναι φειδωλὸς στὶς δωρεές Του. Δίνει παραπάνω ἀπ’ ὅσα χρειαζόμαστε, γιατὶ θέλει νὰ μᾶς φανερώσῃ τὸ μέγεθος τῆς φιλανθρωπίας Του καὶ παράλληλα νὰ μᾶς ὑποδείξῃ νὰ ἀσκοῦμε κι ἐμεῖς τὴν φιλανθρωπία χωρὶς δισταγμό, φειδωλότητα καὶ τσιγκουνιά.

Ἕνας τύπος τῆς θείας λειτουργίας εἶναι τὸ σημερινὸ θαῦμα. Μέσα στὸ μεγάλο μυστήριο ὁ Ἄρτος τῆς Ζωῆς μελίζεται καὶ διαμερίζεται, χωρὶς νὰ δαπανᾶται, χωρὶς νὰ τελειώνῃ. Δίνεται πρὸς βρῶσιν καὶ σωτηρίαν στὰ ἑκατομμύρια τῶν πιστῶν, ποὺ χαίρονται νὰ ἑνώνονται μαζί Του. Αὐτοὶ ποὺ λιμοκτονοῦν ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους, βρίσκουν στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ τὴν τροφὴ ποὺ χορτάζει τὴν πεινασμένη ψυχὴ καὶ τὸ πεινασμένο γιὰ ἁγιασμὸ σῶμα. Κομματιάζει ὁ Χριστὸς σήμερα τὰ πέντε ψωμιὰ καὶ περισσεύουν δώδεκα κοφίνια, γιατὶ καὶ στὴλειτουργία ὀ Ἴδιος κομματιάζεται ἐπάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ ἐντούτοις παραμένει ἀδιαίρετος καὶ ἀδαπάνητος. Περισσεύει γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, διότι ὁ Χριστὸς δὲν διαιρεῖται. Βρίσκεται ὁλόκληρος σὲ κάθε μερίδα τοῦἁγιασμένου ἄρτου, διότι δίνεται ὁλοκληρωτικὰ στὸν καθένα μας καὶ δὲν τσιγκουνεύεται νὰ χαρίσῃ ὅλον Του τὸν Ἑαυτό, διότι εἶναι ἄφθαρτος καὶἀληθινός, διότι ἡ σωτηρία μας δὲν γίνεται ἀποπασματικά, διότι τὸκομματιασμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἀνθρώπινο πρόσωπο δὲν ἑνοποιεῖται ἁπὸ ἕνα διασπασμένο καὶ διαιρεμένο Σωτῆρα. Βρίσκεται ὁλόκληρος σὲ κάθε μερίδα τοῦἁγιασμένου ἄρτου, διότι τὸ ἀναστημένο Του Σῶμα εἶναι ὑπερβατικὸ τοῦ χρόνου καὶ ἀκέραιο, ἐνῶ ὁ χρόνος μερίζει καὶ κομματιάζει τὴν ἀνθρώπινη φύση.

Χωρὶς τροφὴ τὸ σῶμα μας ἐξασθενεῖ καὶ πεθαίνει. Χωρὶς Χριστὸ ἐξασθενοῦν καὶ πεθαίνουν πνευματικὰ καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα μας. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Ἄρτος τῆς Ζωῆς, εἶναι ὁ ΙΧΘΥΣ, εἶναι τὸ «ὕδωρ τὸ ζῶν», τὸ ζωντανὸ νερὸ ποὺ ἀναβλύζει στὶς καρδιὲς καὶ τὶς ξεδιψᾶ. Κι ἔρχεται σὲ ἕνα πεινασμένο κόσμο νὰ προσφερθῇ«πρὸς βρῶσιν καὶ πόσιν καὶ τέρψιν». Αὐτὴν τὴν ὥρα κάποιοι συνάνθρωποί μας πεθαίνουν ἀπὸ ἀσιτία. Καὶ σίγουρα περισσότεροι πεθαίνουν ἀπὸ πνευματικὴπεῖνα, γιατὶ δὲν ἔχουν ἀντιληφθεῖ ποιά εἶναι ἡ τροφὴ ποὺ χαρίζει τὴν ἀθανασία. Κανεὶς δὲν τρώει μιὰ φορὰ τὸν χρόνο, γιὰ νὰ ζήσῃ, ἀλλὰ καθημερινῶς, ἂν ἔχῃβεβαίως αὐτὴν τὴν πολυτέλεια. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ ζήσῃπραγματικά, θὰ πρέπῃ καθημερινῶς νὰ τρώῃ «τὸν Ἄρτον τῆς Ζωῆς τὸνἐπιούσιον».

Μεγάλο τὸ σημερινὸ θαῦμα. Ἀλλ’ ἀκόμη μεγαλύτερο τὸ θαῦμα ποὺ τελεῖται στὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίας. Διότι στὸ πρῶτο μοιράστηκε «βρῶσις ἀπολλυμένη»,ἐνῷ στὸ δεύτερο μοιράζεται «βρῶσις ἡ μένουσα εἰς ζωὴν αἰώνιον». Μεγάλο τὸπλῆθος ποὺ μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής· ἀκόμη μεγαλύτερο ὁμως τὸ πλῆθος τὸ χορτασμένο σὲ Χριστό.

Στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννη ὁ Κύριος μᾶς διαβεβαιώνει πὼς «ὁ ἐρχόμενος πρός Με οὐ μὴ πεινάσῃ καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε». Ὁ Χριστὸς μᾶς προσκαλεῖ ὅλους σὲ ἕνα χορταστικὸ δεῖπνο, στὸ μυστικὸ δεῖπνο, ὅπου συνδαιτημόνες δὲν εἶναι οἱ μαθητές Του, ἀλλὰ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ σήμερα ἤρθαμε σὲτοῦτο τὸ Ναό. Ἐκεῖνος εἶναι ποὺ μᾶς σερβίρει κι Ἐκεῖνος εἶναι ποὺ σερβίρεται. Τὸτραπέζι Του εἶναι πάντα γεμάτο. «Τρυφήσατε πάντες· μηδεὶς ἐξέλθοι πεινῶν». Σὲλίγες στιγμὲς θὰ ξεκινήσῃ καὶ πάλι ἕνα μεγάλο φαγοπότι. «Γεύσασθε καὶ ἴδετεὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος». Δοκιμάστε, ἀδελφοί μου, τὸν πιό νόστιμο ἄρτο καὶ τὸ πιό γλυκὸ κρασί. Προσέλθετε μὲ φόβο Θεοῦ, πίστη καὶ ἀγάπη, γιὰ νὰ γευθῆτε Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, νὰ ἑνωθῆτε μαζί Του, νὰ Τὸν κοινωνήσετε καὶ νὰ Σᾶς κοινωνήσῃ, νὰ κοινωνήσετε ὁ ἕνας τὴ ζωὴ τοῦ ἄλλου, νὰ ζήσετε τὴν κοινὴ ζωὴτοῦ ποτηρίου ποὺ παρέχει ἀθανασία, ἀληθινὴ χαρὰ καὶ παντοτινὴ εὐφροσύνη.


π. Στυλιανός Μακρής

Πηγή:imverias