Άγιος Νεκτάριος

 Μεγαλορρημοσύνη ή μεγαληγορία, το μεγάλα ρήμματα λαλείν, το ασεβώς φθέγγεσθαι περί πάντων, το αλαζονεύεσθαι και κομπορρημονείν, και τό επαίρεσθαι και λοιδορείν.

  Ο μεγαλορρήμων ανοίγει τό στόμα αυτού και φθέγγεται μεγάλα καθ' υπερβολήν . φρονεί υψηλά και εξουθενεί αγαθούς . καταφρονεί ισχυρούς, και προπηλακίζει τούς ταπεινούς.

  Ο μεγαλωρρήμων καυχάται επί τώ μεγέθει τής ισχύος αυτού και πέποιθε επί τώ πλούτω καί τή δυνάμει αυτού. Σκώπτει τούς φοβουμένους τόν Θεόν, η δέ γλώσσα αυτού λαλεί υψυλά είς υπεροχήν.

 Ο μεγαλορρήμων επαγγέλεται μεγάλα, και συνιστά εαυτόν ως δόκιμον και άριστον· λαλεί βλάσφημα και μυκτηρίζει συνετούς· αθετεί νόμον, και αρνήται καθήκοντα, εργάζεται αδικίαν, και ψεύδεται πρός τούς διαλεγομένους αυτώ. Η γραφή λέει, ότι ο Θεός εξολοθρεύσει τά χείλη τά δόλια καί γλώσσαν μεγαλορρήμονα· το θείον μισεί τούς μεγαλορρήμονας.

Ο μεγαλορρήμων λαλεί βλάσφημα καί απειθεί πρός τούς νόμους . αρνείται τό κύρος αυτών . ομιλεί περί εαυτού ως περί υψηλής εξοχότητος, και εξαίρει τήν δύναμιν αυτού. Εν τοίς λόγοις αυτού κυριαρχεί ο εγωϊσμός, τά δέ διανοήματα αυτού οδηγεί ο τύφος καί η οίησις. Πεφυσιωμένος καί αλάζων βαδίζει αγέρωχος, καί σοβεί διά τής αγοράς μετ' επιδείξεως.

Η ψυχή τού μεγαλορρήμονος είναι εστερημένη ηθικού σθένους, είναι δειλή και θρασεία, μωρά και ανόητος. Τόν μεγαλορρήμονα αποστρέγεται τό θείον.