Η αμνησικακία είναι αρετή χριστιανική μεγάλης ηθικής αξίας, διότι πηγάζει από τής αγάπης πρός τόν Θεόν καί τής αγάπης πρός τόν πλησίον.

  Η αμνησικακία δηλώνει λήθην τών αδικημάτων, και άφεσιν τών αμαρτημάτων τών άλλων δι' αγάπην Θεού.

  Ο αμνησίκακος είναι άνθρωπος αγαθός, αγαπά πάντας και αγαπάται υπό πάντων . είναι ιλαρός τήν όψιν, ήρεμος τόν χαρακτήρα, συμπαθής, φιλάδελφος, ελεήμων και ευδιάλλακτος.

  Ο αμνησίκακος φοβήται τόν Θεόν καί φυλάτει τόν νόμον αυτού . μέμνηται αεί το ''αφίετε και αφεθήσεται υμίν'', και ''αφίησι τώ αδελφώ τά οφειλήματα αυτού''.

  Ο αμνησίκακος ουδέποτε συντηρεί οργήν, ελεεί δέ τόν αδικήσαντα αυτόν . μακρόθυμος πρός τούς αδικήσαντας ου λογίζεται το κακόν και αποδίδει αντ' αυτού ευεργεσίαν.

   Ο νούς τού αμνησίκακου αδυνατεί να μνημονεύει τού κακού, η δέ καρδία αυτού απωθεί τό βάρος τής μνησικακίας, και αρέσκεται εν τώ αγαθώ πρός οικοδομήν τού αδελφού.

  Ο αμνησίκακος μηδενί αποδίδει κακόν αντί κακού, προνοείται καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων, και ειρηνεύει μετά πάντων. Εάν πεινά ο εχθρός αυτού, ψωμίζει αυτόν, και εάν ασθενή θεραπεύει αυτόν.

  Ο αμνησίκακος ου νικάται υπό του κακού αλλά νικά εν τώ αγαθώ το κακόν . αί οδοί αυτού ευθείαι και οι λόγοι αυτού εισιν αληθείς.

  Τόν αμνησίκακον αγαπά ο Θεός και προσίεται τήν θυσίαν αυτού καί τής δεήσεως αυτού εισακούει . αφίησι τά πλημμελήματα αυτού καί εκ τών ανομημάτων αυτού καθαρίζει αυτόν.

Ο αμνησίκακος θέλει ακούσει τής γλυκείας φωνής τού Κυρίου· εύ δούλε αγαθέ, είσελθε είς τήν χαρά του Κυρίου σου.

Γνωμικά Αγίου Νεκταρίου (Α)