Βρίσκεται κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα. Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αι. από το μέγα στρατοπεδάρχη Αλέξιο και το μέγα πριμικήριο Ιωάννη. Ενισχύθηκε από τον τότε αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγο. Καταστράφηκε το 1773 από πυρκαγιά και ανοικοδομήθηκε από το σκευοφύλακά της Κύριλλο, ενώ τις ζημιές μιας πρόσφατης πυρκαγιάς, το 1948, ανέλαβε να αποκαταστήσει η Υπηρεσία Αναστηλώσεων.


Το καθολικό, που τιμά τη μεταμόρφωση του Σωτήρα, ακολουθεί τον αγιορείτικο τύπο, έχει τειχοφραφίες του 14ου αι., που επιζωγραφήθηκαν το 1854 από το αγιογράφο Ματθαίο Ιωάννη από τη Νάουσα.Διακρίνονται : οι παραστάσεις της Κοίμησης της Θεοτόκου, της δέησης Και διαφόρων Αγίων. Εκεί είναι θαμμένοι οι κτήτορες της μονής Αλέξιος και Ιωάννης. ΄Εχει οκτώ παρεκκλήσια στον περίβολό της και άλλα εφτά έξω απ' αυτόν. Κοντά στο μοναστήρι βρίσκεται ο συνοικισμός της Καψάλας με πολλές μοναχικές καλύβες.

Από τα κειμήλια ξεχωρίζουν ένας επιτάφιος, μέρος από την ασπίδα του Άγιο Μερκουρίου, η συλλογή από φορητές εικόνες, λειψανοθήκες, άμφια σταυροί, εγκώλπια.Ξακουστή είναι η θαυματουργή εικόνατα της Παναγίας της Γερόντισσας. Η βιβλιοθήκη περιέχει 350 χειρόγραφα τα 68 σε περγαμηνές, δυο ειλητάρια και πάνω από 3500 έντυπα βιβλία.Είναι ιδιόρρυθμη και έβδομη κατά σειρά ανάμεσα στις είκοσι μονές του Λάθω.


Πηγή: hellas.teipir.gr