Βρίσκεται στην κορυφή ενός παρακλαδιού του Άθω, τρεισήμισι ώρες από τις Καρυές, στο βάθος ρεματιάς. Ιδρύθηκε το 10ο αι. στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ', είναι αφιερωμένη στον ΄Αγιο Νικόλαο, από τρία αδέλφια από την Αχρίδα (το μωυσή, τον Ααρών και τον Ιωάννη). Είναι ολόκληρη από γρανίτη κομμένη σε ίσα τετράγωνα.


Ολόγυρα η βλάστηση πολύ πυκνή. Λόγω της καταστροφής από πυρκαγιές, δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για την ιστορία της μονής. Ένα κενοτάφιο, μέσα στην αυλή, θυμίζει τους 26 μοναχούς που κάηκαν το 1873 από , «Ενωτικούς». Δυο φορές κάηκε από πειρατές. Ανοικοδομήθηκε από τους Παλαιολόγους και από ηγεμόνες της Ούγγρο-Βλαχίας οι μοναχοί είναι Βούλγαροι, Σέρβοι και λίγοι ΄Έλληνες. Είναι κοινόβιο.Το καθολικό - νεότερο κτίσμα - ανήκει στο 19ο αι. (1801) και τοιχογραφήθηκε το 1817. Τιμά τον Άγιο Γεώργιο, όπως και τα τρία από τα 17 παρεκκλήσια του .

Από άποψη κειμηλίων υπάρχουν δυο μεγάλες εικόνες του Αγίου Γεωργίου, δυο της Θεοτόκου τεμάχια λειψάνων ιερά άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυροί κ.α. Η βιβλιοθήκη περιέχει 126 ελληνικά χειρόγραφα - κώδικες, 388 σλάβικα χειρόγραφα, 26 σε περγαμηνή, και 8.000 έντυπα βιβλία κυρίως σε βουλγαρική γλώσσα. Είναι κοινοβιακή και έχει 12 Βούλγαρους μοναχούς. Κατέχει την ένατη θέση.


Πηγή: hellas.teipir.gr