Τα θαύματα τα κάνει ο Θεός διαμέσου των Αγίων ανθρώπων

Κανένας Άγιος δεν απέδωσε κανένα θαύμα στον εαυτό του, αλλά στο Θεό που βρισκόταν εντός του. Σε τούτο βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στους θαυματουργούς Αγίους των Χριστιανών και
τους π.χ. ινδουιστές γιόγκα. Γιατί, τα δήθεν θαύματα που εκείνοι επιτελούν, τα αποδίδουν στον εαυτό τους και επιζητούν την προσωπική τους δόξα ενώ οι Άγιοι απέδιδαν όλα τα μεγάλα έργα τους
στον ύψιστο Θεό που ενοικούσε μέσα τους.
Στις Πράξεις των Αποστόλων σκιαγραφείται η αντιπαράθεση ανάμεσα στον Πέτρο και τον Σίμωνα τον Μάγο που θέλει να γίνει θαυματοποιός
προς ίδιον όφελος και δόξα ενώ ο Απόστολος όλα όσα επιτελεί τα πράττει προς δόξαν Θεού και αποδίδει τα πάντα στο Θεό και όχι στον εαυτό του.

Όσο μεγαλύτερα έργα έκανε κάποιος Άγιος, τόσο περισσότερο γινόταν ταπεινός και πράος έναντι του Θεού, γνωρίζοντας ότι δεν είναι αυτός που επιτελεί τα έργα, αλλά ο Θεός που κατοικεί εντός
του. Ένοιωθε ότι ο Θεός είναι μέσα του το υποκείμενο και ο ίδιος είναι το εργαλείο του Θεού, το εγχειρίδιο του φοβερού και παντοδυνάμου Πλάστου του. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Απ.
Παύλο: «δυνάμεις τε ου τας τυχούσας εποίει ο Θεός δια των χειρών Παύλου…»(Πρ.19,11). Ακόμη και τα μαντήλια με τα οποία σκούπιζε τον ιδρώτα του, τοποθετούνταν πάνω στους ασθενείς και
τους θεράπευαν. Όμως, αυτός ο ίδιος ο Παύλος ονομάζει τον εαυτό του ως τον αμαρτωλότερο των αμαρτωλών.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όλα τα θαύματα που επιτελεί ο άνθρωπος του Θεού, αποδίδονται στο Θεό και όχι στον ίδιο. Ακόμα και στις μέρες μας επιτελούνται αναρίθμητα θαύματα, και εμείς όπως
κάποτε και οι Απόστολοι, τα αποδίδουμε στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. Εδώ βρίσκεται η παγίδα στην οποία πέφτουν οι αιρετικοί οι οποίοι απορρίπτουν τα θαύματα. Δεν μπορούν να
πιστέψουν πως ο άνθρωπος μπορεί να κάνει θαύματα, όπως π.χ. με την προσευχή να θεραπεύσει ασθενείς, να φέρει τη βροχή ή να αποτρέψει μια επικείμενη συμφορά. Ούτε και εμείς πιστεύουμε
πως ο άνθρωπος, όπως είναι, μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, πιστεύουμε όμως ότι μπορεί να το κάνει ο παντοδύναμος Θεός μέσω του ανθρώπου. Οι αιρετικοί όμως, δεν μπορούν να συλλάβουν αυτό
που στο Ευαγγέλιο είναι το πιο ουσιαστικό, ότι δηλαδή ο Θεός μπορεί να ενοικήσει μέσα στον άνθρωπο και να ενεργεί ως υποκείμενο εντός του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος μπορεί τα πάντα, αρκεί μέσα του να ενεργεί η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος. Ο ίδιος ο Κύριος μας λέγει:«Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λκ.18,27)