Τι δε θα έδινες, για να βρεις ένα πρόσωπο, που θα αναλάμβανε να μιλήσει για χάρη σου, μπροστά σε επίγειο βασιλιά;

Εμείς τώρα, δεν πρέπει να τιμούμε τους Αγίους, τους προστάτες ολόκληρου του γένους, που για χάρη μας παρακαλούν το Θεό; Και βέβαια, πρέπει να τους τιμούμε.

Γι’ αυτό χτίζουμε ναούς, αφιερωμένους στο όνομά τους· προσφέρουμε προσφορές· υμνούμε τις μνήμες τους· συμμετέχουμε με χαρά στις γιορτές τους.

Αν θελήσουμε σήμερα να τους τιμήσουμε, με όποιονδήποτε άλλο τρόπο, έξω από το πνεύμα της Εκκλησίας, και δεν κάνουμε εκείνα, που ευαρεστούν το Θεό, σίγουρα θα τους δυσαρεστήσουμε.



Ας τους τιμήσουμε, «εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς»· αυτοί με τις μεσιτείες τους, επιζητούν για χάρη μας, το έλεος του Θεού.

Ας χτίσουμε γι’ αυτούς ναούς κι ας υψώσουμε εικόνες ιερές· ας γίνουμε οι ίδιοι, έμψυχοι ναοί και εικόνες ζωντανές, μιμούμενοι τις αρετές τους.

Ας εξετάσουμε τη ζωή τους· ας αντιγράψουμε την πίστη, την αγάπη, την ελπίδα, την υπομονή τους. Πολοί έφτασαν μάλιστα μέχρι το μαρτυρικό θάνατο.

Ας τους μιμηθούμε, για ν’ απολαύσουμε μαζί τους, τα αμάραντα στεφάνια της αιώνιας δόξας του Θεού.

Ιωάννης ∆αμασκηνός

Πηγή:iliaxtida