Ο Σταυρός ἔκανε τήν γῆν οὐρανόν.


“ ῞Οταν λοιπόν σχηματίζῃς ἐπάνω σου τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ νά ἀναλογίζεσαι ὅλην τήν σημασίαν του καί σβῆσε τόν θυμόν καί ὅλα τά ὑπόλοιπα πάθη. ῞Οταν τό σχηματίζῃς ἐπάνω σου, ἀς γεμίσῃ ἡ ὄψις σου μέ πολύ θάρρος, ἄς ἐλευθερωθῇ ἡ ψυχή σου…
῞Οταν ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος μᾶς ὁμιλεῖ διά τήν ἐλευθερία, μᾶς ὑπενθυμίζει τόν Σταυρόν… ᾿Ηγοράσθητε γάρ τιμῆς..μή γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων”…” Αὐτόν χάραξε εἰς τήν διάνοιάν σου καί ἐναγκαλίσου Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν μας…. Αὐτός ὁ Σταυρός ἔσωσε καί ἐπέστρεψε τήν Οἰκουμένην εἰς τόν Θεόν, ἐξεδίωξε τήν πλάνην, ἐπανέφερε τήν ἀλήθειαν, ἔκανε τήν γῆν οὐρανόν, μετέβαλε τούς ἀνθρώπους σέ ἀγγέλους. Χάρις εἰς Αὐτόν οἱ δαίμονες δέν εἶναι πλέον φοβεροί, ἀλλά εὐκόλως τούς περιφρονοῦμεν. Οὔτε ὁ θάνατος εἶναι πλέον θάνατος, ἀλλά ὕπνος. Χάρις εἰς Αὐτόν ἔχουν ριφθῇ κάτω καί ἔχουν καταπατηθῇ ὅλαι αἱ δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι μᾶς πολεμοῦν”.

Στα χρόνια εκείνα η σταύρωση ήταν η έσχατη τιμωρία . Αυτή η ίδια τιμωρία επιβλήθηκε και στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Σήμερα ο Σταυρός τιμάται από την Εκκλησία και τους Χριστιανούς.
Ας δούμε πώς από όργανο εκτέλεσης μεταβλήθηκε σε αντικείμενο Ιερό;

                               ΜΙΛΟΥΣΕ ΠΟΤΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ;

Ο Χριστός, πριν ακόμα σταυρωθεί, μιλούσε για το Σταυρό που επρόκειτο να σηκώσει, και προέτρεπε τους μαθητές του, φέρνοντας ως παράδειγμα το Σταυρό λέγοντας:

«Αν κάποιος θέλει να’ρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, κι ας σηκώσει τον σταυρό του, κι ας με ακολουθεί.»
Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο16, στίχος 24..

Δεν βρήκαμε ούτε ένα χωρίο που να μιλά ο Χριστός κατά του Σταυρού, παρόλο που γνώριζε ότι επρόκειτο και ο Ίδιος να σταυρωθεί.

Θρησκευτικές ομάδες υποστηρίζουν πως ο Σταυρός δεν είναι σωστό να τιμάται, αφού πάνω σε αυτόν τιμωρήθηκε, σταυρώθηκε και θανατώθηκε ο Κύριός μας.

Ο ίδιος ο Χριστός όμως, καθώς επίσης και οι μαθητές του αργότερα, δε μίλησαν ποτέ κατά του Σταυρού του Κυρίου.

Στην προς Γαλάτες επιστολή του Αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο 6, στίχος 14.. συναντάμε τον Απόστολο να μας λέει :
«Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να καυχώμαι, παρά μονάχα στον σταυρό τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού,…».

                                      Καυχάται ο Απόστολος για τον Σταυρό!

Είναι φανερό πως ο σταυρός, μετά τη σταύρωση του Χριστού και τη νικηφόρα ανάστασή του, έλαβε άλλη θέση στη συνείδηση, την καρδιά και στην πίστη της Εκκλησίας.

«Και όσοι είναι τού Χριστού, σταύρωσαν τη σάρκα μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες.», γράφει λίγα εδάφια πιο πάνω ο Απόστολος Παύλος.

Η Αγία μας Εκκλησία, καθιέρωσε το σημείο του σταυρού ως σημείο αναφοράς στην λατρεία και την προσευχή.

Προσευχόμενοι οι Χριστιανοί πράττουμε το σημείο του Σταυρού.

                    Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, μας συμβουλεύει στις διδαχές του :

«να κάμνετε τον σταυρόν σας και να λέγετε:
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δια της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων ελέησόν με τον αμαρτωλό και ανάξιο δούλον σου.»

Με τον Σταυρό έλεγε ο Άγιος Κοσμάς, ευλογούμε τα Άχραντα μυστήρια, ανοίγουμε τον παράδεισο και με αυτόν διώκουμε τους δαίμονας.

                          ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ;

Από τις διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, μαθαίνουμε γιατί κάνουμε με αυτό τον τρόπο τον σταυρό μας, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί:

1. Ενώνοντας τα τρία δάκτυλα, τα φέρνουμε πρώτα στο κεφάλι που συμβολίζει τον ουρανό, και όπως οι Άγγελοι δοξάζουν την Αγία Τριάδα έτσι κι εμείς δοξάζουμε και προσκυνούμε τον Τριαδικό Θεό.

2. Κατεβάζουμε το χέρι μας στην κοιλιά και λέμε:
Σε προσκυνούμε και σε λατρεύουμε Κύριέ μου, διότι καταδέχτηκες και ενσαρκώθηκες στην κοιλιά της Θεοτόκου για τις αμαρτίες μας.

3. Φέρνουμε το χέρι μας στον δεξιό μας ώμο και λέμε:
Σε παρακαλούμε Θεέ μας, να μας συγχωρέσεις και να μας βάλεις στα δεξιά σου με τους δίκαιους.

4. Φέρνουμε το χέρι μας στον αριστερό ώμο και λέμε:
Σε παρακαλούμε Κύριέ μας, μη μας βάλεις στα αριστερά σου, με τους αμαρτωλούς.

                       ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ;

Στο βιβλίο Έξοδος της Παλαιάς Διαθήκης κεφάλαιο 4, στίχοι 1- 5..

βλέπουμε ο Θεός να μετατρέπει την απλή ράβδο του Μωυσή, σε ράβδο που θαυματουργεί.

«Και την έρριξε καταγής, ( τη ράβδο ) και έγινε φίδι·»

«Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή:
Άπλωσε το χέρι σου, και πιάσ' το από την ουρά·
(και απλώνοντας το χέρι του, το έπιασε, και έγινε στο χέρι του ράβδος·)
Με αυτήν την ίδια ράβδο, ο Μωυσής με εντολή του Θεού έφερε πάνω στους Αιγυπτίους τις 10 πληγές.

Με αυτή τη ράβδο πήρε την εντολή από τον Θεό:

«ύψωσε τη ράβδο σου, και έκτεινε το χέρι σου προς τη θάλασσα, και σχίσε τη θάλασσα στα δύο, και ας περάσουν οι γιοι Ισραήλ διαμέσου ξηράς στο μέσον της θάλασσας·»
Παλαιά ΔιαθήκηΈξοδος, Κεφάλαιο 14, Στίχος 16..

Όπως βλέπουμε, με τη χάρη του Θεού, ακόμα και αντικείμενα μπορούν να θαυματουργήσουν, αρκεί αυτά να έχουν άμεση σχέση με το Θεό.

Θα αναφερθούμε τώρα σε ένα άλλο γεγονός, αυτή τη φορά από την Καινή Διαθήκη.

«Και μια γυναίκα, μας λέει ο ευαγγελιστής, για δώδεκα χρόνια βρισκόταν με αιμορραγία, η οποία πολλά έπαθε από πολλούς γιατρούς, και είχε δαπανήσει ολόκληρη την περιουσία της, και δεν είχε ωφεληθεί σε τίποτε, αλλά μάλλον είχε γίνει χειρότερα, καθώς άκουσε για τον Ιησού, ήρθε ανάμεσα στο πλήθος, από πίσω, και άγγιξε το ιμάτιό του· επειδή, έλεγε ότι:
Και αν ακόμα αγγίξω τα ιμάτιά του, θα σωθώ..
Κι αμέσως ξεράθηκε η πηγή τού αίματός της· και αισθάνθηκε στο σώμα της ότι γιατρεύτηκε από την αιμορραγία που δώδεκα ολόκληρα χρόνια την ταλαιπωρούσε.» Κατά Μάρκον ευαγγέλιο κεφάλαιο 5, στίχοι 25 – 34..

Η γυναίκα αυτή στην πραγματικότητα δεν πίστεψε πως θα την γιατρέψει το ιμάτιο από μόνο του, αλλά ο Χριστός δια μέσου του ιματίου του.

-Κατά τον ίδιο τρόπο τιμούμε κι εμείς τον Σταυρό.

-Όχι τον Σταυρό μόνο του, αλλά τον Σταυρό σε σχέση με τον Χριστό.

-Ο Κύριος παρουσιάζεται πάνω στο σταυρό σαν σε άρμα θριάμβου.

Νικητής σέρνει τους δαίμονες πάνω σε αυτό το θριαμβευτικό άρμα να τους διαπομπεύσει και ντροπιάσει φανερά, σ’ όλο τον πνευματικό κόσμο..

Αφαίρεσε τη δύναμη που είχαν οι δαιμονικές αρχές και εξουσίες και τις διαπόμπευε σέρνοντάς τες νικημένες στον θρίαμβο του Σταυρού του Χριστού, λέει ο Απόστολος Παύλος:
Καινή Διαθήκη προς Κολασσαείς, Κεφάλαιο 2, Στίχοι 14 – 15..

Έτσι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία αν ο σταυρός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θαυματουργεί ή όχι.

Μεγάλο ρόλο παίζει βεβαίως η πνευματική κατάσταση του πιστού, διότι ο Σταυρός δεν είναι το μαγικό ραβδάκι που θα επιθυμούσαν πολλοί ίσως.

Στο πέρασμα 2000 χρόνων, πολλά θαύματα έχουν γίνει δια μέσω του Σταυρού.

Πόσοι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας έχουν βοηθήσει δαιμονισμένους με τη δύναμη του Σταυρού να απαλλαγούν από τα δαιμόνια, τα οποία είχαν, και πόσα άλλα που είναι αδύνατο να καλυφθούν, σε ένα άρθρο μόνον.

                                          ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΙΔΩΛΟ;

Πρώτα – πρώτα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει είδωλο και πότε ένα αντικείμενο γίνεται είδωλο;

Ειδωλολατρία είναι όταν κάποιο αντικείμενο το ταυτίζουμε με το Θεό ή νομίζουμε πως εικονίζει τον Θεό ή προσκυνούμε αυτό καθεαυτό ως Θεό μας.

Όπως είχε γίνει στα χρόνια του Μωϋσή
( Παλαιά Διαθήκη, βιβλίο Έξοδος), ο οποίος, είχε ανέβει στο όρος Σινά με σκοπό να πάρει της 10 εντολές από το Θεό, και όσο εκείνος έλειπε, οι Ισραηλίτες βρήκαν την ευκαιρία και κατασκεύασαν ένα χρυσό μοσχάρι το οποίο λάτρεψαν για Θεό τους.

Αξίζει να παραθέσουμε τα λόγια του Ααρών όταν τους έδινε το μοσχάρι για λατρεία λέγοντας:

«Να οι Θεοί σου Ισραήλ».

Ρωτούμε λοιπόν τους πολέμιους του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου.

Πότε η Ορθοδοξία επισήμως ανακήρυξε πως ο Σταυρός είναι ο Θεός ή ότι απεικονίζει τον Θεό;

Ποιος Ορθόδοξος Χριστιανός στέκεται μπροστά στο Σταυρό ή σε εικόνα και λέγει:

«να ο Θεός μου;»

Προσκυνούμε και τιμούμε τον Τίμιο Σταυρό όχι ξέχωρα από τον Χριστό αλλά σε σχέση με Αυτόν.

Δια μέσω του Σταυρού, νικήθηκε η αμαρτία του κόσμου και ο θάνατος.

Όπως μέσω του ιματίου Του – το οποίο ήταν σε επαφή με το Σώμα Του – η αιμορραγούσα γυναίκα βρήκε τη θεραπεία της, έτσι και ο Σταυρός ερχόμενος σε επαφή με το Τίμιο Σώμα Του, μπορεί πλέον να βοηθήσει κι εμάς να θεραπευτούμε από την αρρώστια της αμαρτίας.

                       ΜΗΠΩΣ ΟΜΩΣ Η ΓΡΑΦΗ, ΜΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ
                           ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ;

Η ίδια η Αγία Γραφή μας πληροφορεί στο βιβλίο «Γένεσις» πως ο Ιακώβ προσκύνησε τη ράβδο του Ιωσήφ.

Μήπως αυτό κάνει τον Ιακώβ ειδωλολάτρη;

Όχι φυσικά γιατί αυτό ήταν μια εκδήλωση τιμής και όχι λατρείας.

Η ορθοδοξία πολύ σωστά έχει χωρίσει και ξεκαθαρίσει τις δυο έννοιες ανάμεσα στην τιμητική προσκύνηση και τη λατρευτική.

Στο συνοδικό της Ορθοδοξίας διαβάζουμε τα εξής:

«Το μεν Χριστό ως Θεόν και Δεσπότην λατρεύομεν τους δε Αγίους, εικόνες, σταυρό και λοιπά σύμβολα, «κατά σχέσιν» δηλαδή σχετική και όχι απόλυτη προσκύνηση απονέμωμεν.»

Στο βιβλίο «Ψαλμοί» της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ψαλμωδός μας αναφέρει το εξής καταπληκτικό:

«Υψώνετε τον Κύριο τον Θεό μας, και προσκυνείτε στο υποπόδιο των ποδιών του· επειδή, είναι άγιος.» Ψαλμός 99, Στίχος 5..

Ο Σταυρός λοιπόν, είναι «υποπόδιον των ποδών» του Κυρίου, επομένως αξίως τιμάται και προσκυνάτε από τους πιστούς..

Δεν προσκυνάμε τον Σταυρό αυτόν καθ’ εαυτόν, με την ιδέα πως από μόνος του έχει δύναμη, αλλά η προσκύνηση του Σταυρού απευθύνεται στον εσταυρωμένο Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Ο Θεός να μας προστατεύει από την πλάνη των αιρέσεων.

πηγές: http://hristospanagia1.wordpress.com, http://antixiliastikos.blogspot.com